It all make sense now. kenapa awak delete notification gambar yang saya tag.
kenapa awak selalu elak dari soalan tu.
awak, saya pernah janji dengan diri saya. sehari lepas dengar awak baca Yassin tu. saya janji yang, no matter what happened, saya nak awak jadi satu-satu nya kawan saya. yang tahu macam-macam supaya nanti, awak boleh beritahu pada orang andai sesuatu jadi pada saya. saya nak awak jadi kawan baik saya. kawan terbaik yang saya ada.
tapi hari ni saya sedar yang saya dah langgar janji tu. hari ni baru saya sedar lepas saya tolak *nama yang tak boleh disebut*. saya sedar yang saya mula suka awak. saya tahu. saya salah. saya tahu awak macam mana.
awak, malam ni malam terakhir saya mesej awak. thanks baca kan Yassin malam tu, thanks call saya tadi. for the first time sejak kita berhenti dari sekolah ( mrsm KT), saya dengar suara awak cakap biasa-biasa. yang baca Yassin tu pun saya dah tenang. dah suka. awak, maaf. awak tetap Putera. saya hargai semua yang awak buat tu. awak dah jadi kawan saya yang terbaik. terima kasih awak. maafkan saya. saya akan elak kan diri dari awak. ye. saya tahu yang awak takkan kesah. tak apa. tu lagi baik. lagi pun, saya tak layak untuk ada perasaan ni pada awak.
'lelaki yang baik hanya untuk perempuan yang baik.'
terima kasih Putera.
Berbahagialah.
saya tak akan sebut nama awak. even dalam mimpi.
